Tarihin ilk devirlerinden günümüze kadar, birçok kavim ve medeniyetin izlerini taşıyan Hatay, çok büyük ve çeşitli bir kültürel zenginliğe sahiptir. Bu zenginliği oluşturan unsurlardan biri de ziyaret yerleri ve buralarda yapılan uygulamalardır. Anadolu’da var olan ziyaret fenomeninin uzun bir tarihi seyir içinde birçok dini, tasavvufi unsurun etkisinde kalarak şekillendiği görülmektedir. Türkler Müslüman olmadan önce sahip oldukları birçok inanç ve uygulamayı Müslüman olduktan sonra da şekil ve mahiyetini değiştirerek yaşatmaya devam etmişlerdir. Bu noktada Anadolu’nun hemen her yerinde görülen atalar kültü, su, ağaç, dağ-taş-kaya-mağara kültü, adak kültü Hatay’da da görülmektedir. Ayrıca Hatay’da farklı olarak çok güçlü bir Hızır kültü bulunmaktadır. Bu kültün bu derece güçlü olmasında Hatay’daki Alevi Nusayri vatandaşların inanç ve ibadet anlayışları etkilidir. Bu çalışmada büyük ölçüde alan araştırması ve katılımcı gözlem yöntemi kullanılmıştır. Çalışma Hatay merkez, ilçeler ve bunlara bağlı köyler ile sınırlandırılmıştır. Hatay ili sınırları içerisinde 474 ziyaret yeri tespit edilmiştir. Bu sınırlar içerisindeki ziyaret yerlerinde gözlemlenen kültler ele alınırken ziyaret yerlerinin maddi yapısı, bulunduğu yer, ziyaretlerde yapılan ritüeller, edilen dualar, dilekler, adaklar, kerametler konunun sınırları dışında bırakılmıştır. Çalışma sonunda Türklerin Müslüman olmadan önce sahip oldukları birçok inanç ve uygulamayı Müslüman olduktan sonra da şekil ve mahiyetini değiştirerek yaşatmaya devam ettikleri tespit edilmiştir. Bu inanç ve uygulamalar atalar kültü, su, ağaç, dağ-taş-kaya-mağara kültü olarak isimlendirilmeyip şıh-şeyh, dede-baba, nebi, şehit gibi isimlerle yaşatılmaya devam edilmektedir.